Eğitimde yatılı olmak bir ayrıcalıktır.Sekiz ay, günün yirmi dört saati aynı ortamı paylaşmak,aynı havayı solumak,aynı karavanaya kaşık sallamak Horasan harcı gibi bir şey. Sımsıkı, yıllar geçse de unutulmayan bir kardeşlik.Bu Adem Yavuz Yatılı İlk Öğretim Bölge Okulunda ki yaşanmışlıkların kazandırdığı bir ruhtur. Bu ruh bazen sizi güldürür bazen üzer bazen nefret ettirir, ağlatır ama gene de özlem duyarsınız. Ne yazı ki okulumuz şimdi yerinde yok.Yıkılmış hayvan pazarı olmuş. Atatürk Anıtı ve diktiğiniz çamlar duruyor. Gölden esen rüzgar bu çamların dalları arasından süzülürken sizin türkülerinizi söylüyor.Nerede bu kuzular şimdi, neden cıvıltıları yok, neden bana eşlik etmiyorlar.Onlarsız daha asabileştim. Daha sert eser oldum. Geçmiş zaman olur ki hayali Cihan değer. Kanuni Sultan Süleyman sordu: Meyve ağaçlarını sarınca karınca günah var mı karıncayı kırınca? Hocası Ebussuud soruyu şöyle cevaplıyordu: Yarın Hakk'ın divanına varınca Süleyman'dan hakkın alır karınca.
1957 de Tunceli Pertek'de, Beş çocuklu ailenin en küçüğü olarak dünyaya geldi. Yedi yaşında babasını kaybetti.ilk, orta ve lise eğitimini ilçesinde tamamladı. 1978'de Ankara Gazi Eğitim Enstitüsünden, Sosyal Bilgiler Öğretmeni olarak mezun oldu. Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Tarih Bölümünü bitirdi.Otuz yıl Milli Eğitim Bakanlığı emrinde, Sosyal Bilgiler, Tarih öğretmeni ve idareci olarak çalıştı. 2007 de emekli olduktan sonra, Bilge-Mer Yayıncılık Sosyal Bilimler koordinatörlüğünü yaptı.Özel Final okullarında coğrafya öğretmenliğinden sonra, Beyaz Kalem Akademi Dershanelerin de, Coğrafya öğretmeni olarak çalıştı.Şu an Sivas'ta yaşamakta olup,Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi Müdürlüğü yapmakta ve kitap yazmaktadır.Evli ve iki çocuk babasıdır.
