Göremeden sevdiklerim, dokunamadan hissettiklerim.
Kelimelerim, küçük meleklerim.
Kerbelâ`nın çöllerine sahici seraplar getirenlerim.
Toprağınıza baktım da suyunuza doydum.
Güneşinize baktım da aydınlığınıza ulaştım.
Gecenize baktım da mavilere uyandım.
Cemre oldum da beyaz sayfalara düştüm.

`Bir yürek gökyüzüne meftun olmuşsa eğer, geceye atılan imzalar çoktan beyaz sayfalarda yerini almıştır`


...Ve bazen hayat, karardı dediğin yerde aydınlanır.