Mizah, hayatın zorluklarından bunalan insan ruhunun en mühim sığınağı. Türk mizahı deyince akla ilk gelen isimse kuşkusuz Nasreddin Hoca. Kimi hikâyeleri gerçekten kendi başından geçmiş, kimileri de ona toplum tarafından yakıştırılmış. Hangisi olursa olsun içerisinde zekâ, mizah ve nezaheti barındıranların Türk ruhunu inşa eden, Türk toplumunun hayata bakışını resmeden metinlerden biri olduğu rahatlıkla iddia edilebilir.
Bu derlemeyi özel kılan ise Türk şiirinin usta kalemi Orhan Veli Kanık’ın arı, duru Türkçesiyle ve şiir hâlinde kaleme alınmış olmaları. Öyleyse ne duruyorsunuz? Haydi sevgili Hoca’mızla birlikte göle maya çalalım, belki bu sefer tutar. Sonra evin kedisini bir daha tartalım. Yine iki okka geliyorsa ciğeri yiyenin o olmadığını artık kabul edelim. Kazanın doğurduğuna inanıp öldüğüne inanmayan kurnaz komşuyu birlikte kınayalım…
Türk şiirinin köklü geleneğini yıkarak, "Garip Akımı"nın öncüsü olan Orhan Veli Kanık (1914-1950), modern Türk şiirine yeni bir soluk getirmiştir. 13 Nisan 1914'te İstanbul'da dünyaya gelen şair, ilk ve orta öğrenimini çeşitli şehirlerde tamamlamış, ardından İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'nde felsefe bölümüne kaydolmuştur. Ancak buradaki eğitimini tamamlamadan ayrılmıştır.
Şiir kariyeri, 1930'lu yılların sonlarına doğru başlamış ve Varlık dergisinde yayımladığı şiirlerle dikkat çekmiştir. 1941 yılında yakın arkadaşları Oktay Rifat Horozcu ve Melih Cevdet Anday ile birlikte çıkardığı "Garip" adlı şiir kitabı, Türk şiirinde bir dönüm noktası olmuştur. Bu kitapta yer alan şiirler, alışılageldik edebi kalıpları, süslü söyleyişleri ve ağır imgeleri reddederek, sade bir dil, günlük yaşamdan kesitler ve mizahi bir üslup benimsemiştir. Orhan Veli ve arkadaşlarının bu yeni anlayışı, geleneksel şiir anlayışına karşı bir duruş sergileyerek, "Garipçiler" veya "Birinci Yeni" olarak anılan bir akımın doğuşuna neden olmuştur.
Orhan Veli, şiirlerinin yanı sıra deneme, makale ve çevirileriyle de edebiyat dünyasına katkıda bulunmuştur. Hayatı boyunca çeşitli memuriyetlerde bulunmuş, ancak asıl tutkusu daima edebiyat olmuştur. Kısa ve çalkantılı yaşamına rağmen, Türk şiirine derin ve kalıcı bir iz bırakmıştır. Şiirleri, günlük konuşma dilini kullanarak, sıradan insanların duygularını, düşüncelerini ve yaşam mücadelelerini yalın bir dille ifade etmiştir.
